De kunst van het fotograferen

Fotograaf Sint Michielsgestel

 

Deze benadering biedt een meer onverbloemde kijk dan, bijvoorbeeld, studiofotografie. Belangrijker is dat vanaf 1999 de documentaire fotografie, net als alle andere fotografie, inderdaad aan een echt oordeel wordt onderworpen.

Heeft je film of fotografie je geholpen om over moeilijke onderwerpen heen te stappen?

Mijn basispunt was (uiteraard) dat iedereen kan leren fotograferen en omstandigheden kan documenteren, maar dat fotografie iets speciaals heeft met het gebruik van het ruwe materiaal van het leven zelf. Ik zou zeggen dat het zo dicht bij de toepassing van ethiek en filosofie ligt als men zich kan voorstellen, maar dan in de context van het verbeteren van zichzelf en anderen, van ervaringen. Met een van mijn verbeterde vonkjes JournalThrillerFairy2000

Hoe begon dat gevoel van niets anders dan je camera?

Fotografie begon vroeg. Jaren geleden, toen ik telefoniste was, was de beste camera de goedkoopste die werkte. Toen deze GeekKid met een puberaal zelfbeeldprobleem foto’s begon te maken, vroeg zijn baas of hij twee weken later foto’s mocht gaan maken. Dit was de eerste foto die hij uploadde als bewijs van zijn werkethiek. Het was een korte wereldpremière voor zijn vrienden en hun familie. We hadden hem opslag moeten geven. Zodra hij afstudeerde kreeg ik een baan in marketing en hij volgde me drie jaar lang, waarbij hij regelmatig 5 dagen achter elkaar wegging om foto’s te maken. Op zijn leeftijd vond hij het echt leuk om mensen de stuipen op het lijf te jagen en nu, 47 jaar oud, is hij een vroege culinaire fotograaf voor het Seattle Magazine, elke dag met een brilletje en een wit jasje, maar zijn leven is totaal pretentieloos en zijn intelligentie is overduidelijk.

Veel van uw werk gebruikt het alledaagse als uw onderwerp, zo niet dat van uw kijker. In een van uw profielen schrijft u over het gevoel van niets anders dan de camera. Kunt u ons vertellen hoe u op dat idee bent gekomen?

Ik denk dat we overal op aarde dezelfde dingen doen en er dan met een andere lens naar proberen te kijken. Ik realiseerde me plotseling dat, in het licht van de werkelijkheid, we allemaal een perspectief op alles hebben en dat alles in de wereld één grote lens is, dus zoek uit wat er achter die lens zit en fotografeer het. Natuurlijk gluren we allemaal alleen maar door de lens, maar niets van wat we zien doet er echt toe, of wel?

Hoewel een fotograaf betrokken zou zijn bij elke activiteit op school of in de gemeenschap, kiest de meerderheid van de studenten aan hogescholen over het algemeen cursussen die een algemene opleiding in visuele informatieverwerking ontwikkelen, naast een sterke aandacht voor hun vak. Deze cursussen worden doorgaans aangeboden aan een groter aantal studenten, en zij hebben meer kans op interessante academische mogelijkheden, zoals de mogelijkheden die worden geboden in sommige klassen van het specialistenprogramma, of de facultatieve cursus voor beroepsstudenten. Zie de programmabeschrijvingen op de startpagina van een student voor meer details over hun keuze van afdeling en graad.

Lees meer:

interieurfotograaf 720